تــــפــᓄـل ڪرבن ᓆـشنــگهـ
هــوس کــرده ام
کـــه تـــو بـاشـــی
مـــن بـــاشـم
و هیچـکـس نبـاشـــد
آنگـــاه
داغتـــریـن آغــــوش هـــا را از تنـتــــ
و شیـریـــن تـریــن بــوســـه هـــا را از لبـــانتــــ
بیـــرون بکشـــم
بــه تـلـــافـی تمـــامـ ِ روزهــایـــی کـــه میخــــواهمتــــ
و نیسـتـــی ...
اگر تــــ♥ــــــو نبودی عشـــــــــــــــــق نبود
همین طور اصــــــــــــراری برای زندگـــــــــــــــــی
اگر تـــــ♥ـــــــو نبودی...
زمین یک زیر سیگـــــــــــاری گلی بود
جایـــــــــــی برای خاموش کردن بی حوصلگی هـــــــــــــــا
اگر تـــــــ♥ــــــــو نبودی
من کاملا بیکــــــــــــــــــــــــــار بودم
هیچ کـــــــــــــاری در این دنیـــــــــــــــــــــــا ندارم
جـــز دوست داشتن ...
تڪیـﮧ گـآهَم بآش !
میخـوآهَم سَنگـینی نِگـآه ایـن مَرבُمِ حَسـوב شَهـر رـآ
تـو هـَم حـِس کنـی
ایـن مَرבُم نمیتَـوآننـَב ببیننَـב
בست هآیِمـآن تـآ این اَنـدآزه بِہم می آینـב !
ᓄـטּ ڪهـــ گـ؋ـتـᓄ ایـــטּ بهــــار اـ؋ـســـــرבنـــے اســـــت
ᓄـטּ ڪهـــ گـ؋ـتـᓄ ایـــטּ پرســـــتـפּ ᓄـرבنـــے اســـــت
ᓄـטּ ڪهـــ گـ؋ـتـᓄ اے בل بے بنــــבـפּ بار
عشـᓆ یـــنـــے رنـــج*یـــنـــے انـــتظار
آهـــ عجب ڪارے بهـــ בســـــتـᓄ בاـב בل
هـــــᓄ شڪســـــت פּ هـــــᓄ شڪســـــت בاـב בل
ﺁﺟﺮ ﻣﯽ ﭼﯿﻨﻢ ﺭﻭﯼ ﻫﻢ
ﺩﻭﺭ ﺗﺎ ﺩﻭﺭِ ﺑﻮﺩﻧــــﻢ ﺁﻧﻘـﺪﺭ ﮐﻪ ﺩﯾــﻮﺍﺭﯼ ﺷﻮﺩ
ﺗﺎ ﻫﯿﭻ ﺍﺣﺴـﺎﺳــﯽ ﻧـﺘﻮﺍﻧــﺪ ﺳَــﺮَﮎ ﺑﮑﺸﺪ
ﻭ ﺳَﺮ ﺑﻪ ﺳَﺮﻡ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ …
ﻣﻦ ﺟــﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺩﯾــﺮﻭﺯ ﺟــﺎ ﻣﺎﻧـــﺪﻡ
ﮐﻪ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ امشب
ﺯﯾﺮِ ﺑــــــﺎﺭﺍﻥ ﺷﺴﺘﻢ ﺍﺯ “ ﻋﺸــــﻖ”.
عاقبت روزي مزار سرد من..
جاي دنجي برايت ميشود ..
عکس من با آخرين لبخند من ..
شاهد شب گريه هايت ميشود ..
ميگذاري سر به روي گور من ..
سنگ قبرم ميشود دنيای تو ..
ازتمام آنچه باهم داشتيم..
ياد من ميماند وفردای تو !!!
خوش کرده ای ..
در تمام عاشقانه هایم
میخواهم از تو نوشتن استعفا دهم ...
اما ..
نه تو رها میکنی دلم را ...
نه شاعرانه هایم دل میکنند از تو...!
اي كاش
مي تــــــפּانـسـتـــم بــاراטּ بــاشــم تـــا تـــمام غمهــاي בلت را بــشـــפּـيم...
اي كاش مي تــــــפּانـسـتـــم ابــر بــاشــم تـــا سـايهـ بــاني از مـפـبــت بــرפּـيت مي گـــسـتـــرانيـבم ...
اي كاش مي تــــــפּانـسـتـــم اشــك بــاشــم تـــــا هــر گــاهـ كهـ آسـماטּ چشــمت
ابــري مي شـــב بــاريـבטּ مي گــر؋ـت ...
اي كاش مي تــــــפּانـسـتـــمפֿـنـבهـ بــاشــم تـــا رפּي لبــانت بــنشــينم
פּ غنچهـ بـــسـتـــهـ لبــانت را بــگــشــايم...
اي كاش مي تــــــפּانـسـتـــم يك پرنـבهـ بــاشــم פּ پر مي گــشـــפּـבم פּ تـــا בפּر בست هــا
בر كنار تــــפּ پرפּاز مي كرבم ...
פּ اي كاش سـايهـ بـــפּבم تـــا نزבيك تـــريטּ كـس بــهـ تــــــפּ مي شـــבم ...
آري...
اي كاش سـايهـ بـــــפּבم تـــا هــميشــهـ פּ هــمهـ جا هــمراهـ تـــــــפּ بــاشــم ...!!!!
مـפֿـاطب פֿـاص
ز دلَت بپرس مــال ِ کیست ؟
تـُــو مــال ِ منــی
خُودم کشفَت کرده ام
تـُــو با مـَن مــی خندی
با مـَن گریه ِ مــی کنی
درد دلَت را به ِ مـَن مــی گویــی
دیـوانـه
دلَت برایِ مـَن تـَنگ مــی شود
ضربان قلبت با مـَن بالا مــی رود
با سُکوتَم ، با صدایَم
با حضورم ، با غیبتَم
تـُــو مــال ِ منــی
این بلاها را خُودم سَرت آورده ام
به ِ مـَن مــی گویــی دوستت دارم
وَ دوست داری
آن را از زبان ِ مَن
فقط مَن بشنوی
برای که ِ مــی توانــی خُودت را لُوس کـُنــی ؟
نازَت را بخَرد
وَ بهِ تُو دست نـَزنـَد ؟
چه ِ کـَســی با یک کلمه
با یک نگاه
دلَت را مـی ریزد ؟
بَعد خُودش آن را جَمع مــی کـُنَد وَ سَرِ جایَش مــی گـُذارد ؟
چه ِ کـَســی احســاسـاتت را تـَر وُ خـُشک مــی کـُنـَد ؟
اشکـَت را در مــی آورد
بَعد پاک مــی کـُنَد ؟
چه ِ کـَســی پیش از آن که ِ حَرفت را شُروع کـُنــی
تا ته ِ آن را نَفس مــی کشَد ؟
mall;">دیـوانــه
مَن زحمتت را کشیده ام ، تا بفهمــی هَنوز مــی تَوانــی
شیطنت کُنــی ، انتظار بِکشــی ، تَپش ِ قَلب بگیـری ، عاشق ِ شَوی
تـُــو حَق نَداری خُودت را از مَن وَ مَن را از خُودت بگیری
تـُــو حَق نَداری ، " خُودت " را از " خُودت " بگیری
مَن شکایت مــی کُنَم از طَرف هَر دویمــان
از تـُــو
به تـُــو
چه ِ کـَســی قَلب مَرا آب و جارو مــی کُنَد ، دانـه ِ مــی پاشَد
تا کلمات مثل ِ کَبوتَر
از سَر وُ کـُول ِ مَن بالا بروند ؟
چه ِ کـَســی هَمان بلاهایــی را که ِ مَن سَرِ تُو آوردم
سَرِ مَن آورده ؟
من مــال ِ تـُــوام
دیـوانــه
زَحمتَم را کشیده ای
کـَشفم کـَرده ای
نَترس
چند سُوال مــی پُرسَم وَ مــی روم
یک : چند ســال پیرت کـَرده اند ؟
دو : چند ســال جوانت کـَرده ام ؟
سه : از دلَت بپرس مــال ِ کیست ؟
چهار : اگر جای ِ خُدا بُودی ، با ما چه ِ مــی کردی ؟
پنج : کــجا برویـم ؟
دستت را بـه ِ مـَن بده